Sunday, November 15, 2015

आऊ साथ हुँदा केहीबेर सँगै हाँसौं

आऊ साथ हुँदा केहीबेर सँगै हाँसौं
जीवनहीन पलहरू बिर्सेर केहीबेर साँच्चै बाँचौं

हावाको सुस्केरामा निस्फिक्री पात नाचेझैं नाँचौं
हातमा हात समाई छातीमा छाती टासौं

साँचो माया उद्याएर हरेक दुबिधा तासौं
मायाकै लागि जुवामा सम्पूर्ण प्राप्ति मासौं

उम्लिएका चाहना सबै आजै चुहाई नाँसौं
समय साक्षी राखेर नभुल्ने सम्बन्ध गाँसौं

आऊ साथ हुँदा केहीबेर सँगै हाँसौं
जीवनहीन पलहरू बिर्सेर केहीबेर साँच्चै बाँचौं

Dear Reader

please
do not waste your time
reading this

you will not come across
what you wish for

Dear Reader Random Scribble
Santosh Lamichhane, November 2015
you are staring at an incomplete
truth
and you will receive an attenuated version

so feel free
disregard it
reject this poem

although
it seems as if
no one can
eliminate what gives it life
or what just transpired