Sunday, January 25, 2015

अब फेरि मर्नु परेन

मनको कुरो मनलेनै विश्वास गरेन
अरुको त के आफ्नै पनि भर पर्नु परेन

पतन भएर पातालमा बजारिएछु 
अनि त त्यो भन्दा तल झर्नु परेन

छताछुल्ल भएछन् कल्पना फुटेर
त्यसपछि टुक्राहरूबीच आशा छर्नु परेन

बिपनामा भासिंदा सपनाले साथ छोडेछन्
आहा जीवनमा नियोजित केही गर्नु परेन

ऐना हेर्दा अरुनै कोही नौलो देख्छु
एउटा आफू मरिसकेछु अब फेरि मर्नु परेन

Saturday, January 24, 2015

प्रसंग : नेपालमा एनेकपा माओबदिले संबिधान सभामा अवरोध गरेकोबारे

घरमा साना केटाकेटीले नाजायज माग राखेर रुने, कराउने, लडिबुडी गर्ने, पिर्ने, हिंस्रक हुने काम गरे अविभावकले के गर्ने? सारै अप्ठ्यारो पर्छ नि | अब तपाई असल अविभावक हो भने साना अबोध अबुझ केटाकेटीलाई कुट्न मिलेन, सम्झाउने प्रयत्न गर्नु पर्यो, सम्झदै नसम्झे केहि समय केटाकेटीलाई वास्ता नगरी, नदेखेझै, ससुनेझई गरेर तिनलाई मत्थर पारेर बुझाउनु पर्यो | उनीहरूले जे भन्यो त्यो गरेता उनीहरूलाई अनि परिवारलाईनै ठुलो क्षति हुन सक्छ |

अहिले नेपाली राजनीतिमा माओबादी र मधेसबादी दलको संयन्त्रले माथि उल्लेख गरेजस्तो केटाकेटीको भूमिका निर्वाह गरिराखेका छन् | अरु मुख्य पार्टी र तिनका निर्णायक नेता परिवार (नेपाल देश) का अभिभावक हुन् | उनीहरूलाई सारै चुनौतिपूर्ण अवस्था छ | संयम साथ काम गर्नु छ | अब यहाँ केटाकेटी फेरि साँचै केटाकेटी होइनन, मात्र उनीहरूले व्यवहार र रणनिती तेस्तो लिएका छन् | तिनीहरूको अरु उपाए बाँकी पनि छैन, एउटा परिपक्क मानिसको जस्तो शक्ति पनि त छैन |

दुखलागो कुरा त के छ भने संबिधानमा यस्तो चाहियो उस्तो चाहियो भनेर बखेडा झिकिदै छ | तर यहाँ असलमा प्रचण्डलाई राष्ट्रपति चाहिएको छ अनि त्यो भएमा बाबुराम आफू पार्टीको अध्यक्ष हुन पाउछु भनेर लाग्य छन् | मधेसी नेताहरूचै आफ्नो जमिन्दारीको बर्चस्व कायम राखिराख्न छुटै प्रदेश बनाएर भूमिसुधार, शिक्षा तथा अन्य कुरालाई पन्छाएर सधै सामन्ती राज गर्न पाइन्छ भनेर लाग्य छन् |

अविभावकहरूलाई पो कस्तो समस्या | माग पुर्याइदिउ त तेस्तो नाजायेज र अन्यायपूर्ण माग कसरी पुर्याउने | नपुर्याउन त सधैको कच् कच् र किचलो गरिराख्ने, घरमा अशान्ति, तोडफोड, जबर्जस्ति, उदण्डता | अब अविभावकले पनि तेस्तै गर्न त मिलेन, त्यसो गरे त गृहयुद्ध सुरु भैगो | बडा गार्हो पो देखिन्छ | 

Thursday, January 1, 2015

समाजको जालोभित्र चुपचाप माया गर्नु पर्ने

समाजको दायराले उनलाई सुटुक्क भेट्न नमिल्ने
भेट भइहाले पनि मनका हर तिर्खा मेट्न नमिल्ने

आँखा आँखा ठोक्किरहने उनीसँग मात्र बोल्न नमिल्ने
के छ कसो छ भन्दा बाहेक अन्य भावना खोल्न नमिल्ने

कि त उनलाई भुल्नु पर्ने कि त बदनामी रोज्नु पर्ने
आफ्नै नजिक माया भएपनि अन्त कतै खोज्नु पर्ने

रित्तो एउटा यथार्थलाई कल्पनाले भर्नु पर्ने
समाजको जालोभित्र चुपचाप माया गर्नु पर्ने